Dany Franchi (I)
Blues The Maple Ertvelde (18-03-2019) reporter & photo credits: Marcel info club: The Maple (Ivan Bonne) info artist: Dany Franchi booking: Good Time Booking (Dani Vazzoler) © Rootsville 2019 |
---|
Na bijna een week plat te hebben gelegen, geveld door een griepvirus, begon het weer te kriebelen om nog eens een optreden mee te pikken, en kijk, daar waren de mannen van Zelzate met Dany Franchi. Het kon niet beter uitkomen, wij dus richting The Maple.
Dany Franchi werd in 1990 geboren in Genoa Italië en werd later al meteen tot één van de beste beloftevolle blues muzikanten gerekend. Logisch dan ook dat hij zijn geluk ging beproeven in het land van de blues. De man heeft een bewonderingwaardig bluesy gevoel op de gitaar en weet dat goed te combineren met zijn warme en soulvolle stem. In 2014 nam hij met aan zijn zijde Sean Carney het album 'I Believe' op en geloven is hij blijven doen. In 2016 en 2017 speelde hij op diverse blues festivals over de ganse wereld. En met zijn laatste plaat ‘Problem Child’ leverde hij een prachtig soulvol album af waarbij de traditie van de blues en roots worden behouden. Voor dit enig optreden in ons land wordt Dany bijgestaan door Manu Ghirlanda aan de toetsen, Michael Tabarroni op bas en speciaal van Columbus, Ohio overgekomen voor deze tournee, de pas 19-jarige Brandon Petitford aan de drums.
Zoals gewoonlijk, voor deze “Mondays sessions”, was The Maple weer aardig vol gelopen en dit met fans die wisten dat ze zich konden opmaken voor een avond aangename gitaarblues. Ongelijk hadden ze zeker niet want na de aankondiging van MC Ivan, vertrok de Dany Franci trein op de tonen van ‘Ronnie’s Shuffle’ een instrumentaaltje van eigen hand. Er gingen er nog veel volgen want Dany was in het land om zijn laatste cd “Problem Child” te promoten. Veel eigen werk dus en een handvol covers zouden de avond vullen. Dany weet met zijn subtiel gitaarspel meteen de aandacht te trekken, daarenboven heeft hij een zeer aangename warme stem. Zijn band weet perfect tred te houden met de “maestro” en vooral het knappe toetsen werk op de hammond van Manu Ghirlanda en het retenstrakke drumwerk van Petitford vielen op. In de eerste set kregen we heel knap werk tussen de kiezen als ‘Give Me A Sign’, ‘My Only One’ of ‘Run Around’. Dani schuwt het ook niet om wat van de betreden paden af te stappen en trakteerde ons op een knap staaltje Memphis soul met Eddie Boyds ‘Never Found Me A Girl’. Mooi, mooi, mooi….
Na een kleine pauze, waarin Dany tijd nam om zich onder de fans te begeven, die konden genieten van zijn aimabele personaliteit, stapten we terug op onze wagon voor het tweede deel van de reis. Het geheel bleef van een zeer hoog niveau. Uitgemeten solo’s die nooit verveelden, en persoonlijk vind ik dat meer dan een pluspunt. Ook het concept veranderde niet veel, eigen werk en her en der een verloren geraakt covertje zoals Freddie King’s ‘San Ho Zay’ of het soulvolle ‘That’s How Strong My Love Is’ van Roosevelt Jamison. Hier toonde Dany zijn talent om het publiek naar zijn hand te zetten en kreeg hij de keet aan het zingen. Tussen door kregen de jongens van de band de tijd om hun eigen kunnen nog eens extra in de verf te zetten en dat deden met verve. ‘Back To The River’ is dan weer zo’n mooi nummer van eigen hand en de titeltrack van zijn nieuwe cd ‘Problem Child’ had Dany voor het einde gehouden, zodat we niet op onze honger zouden blijven zitten.
Weer een geslaagde avond daar in Eddy Wally-town en las je de komende programmatie ziet dan komen er dit jaar nog een aantal bij. Buiten de fijne muziek vernamen we ook het nakende afscheid van onze vriend Ivan, die besloten heeft om op het einde van het jaar met pensioen te gaan, maar geen nood, de fakkel is al doorgegeven en de aflossing van de wacht staat al klaar. Volgende afspraak in The Maple is op 15 april voor Tom Holland & The Shuffle Kings, so be there or be square !!
Marcel